"Wikingowie Sinozębego byli polskimi najemnymi żołnierzami". Czemu mnie to nie dziwi.

     Znalazłem art.na Interi o odkryciu dońskich archeologów mówiący o tym ze żołnierze założyciela państwa dońskiego byli polskimi żołnierzami. znowu te DNA 

   Za WIKI

Harald Sinozęby

Chrzest Haralda Sinozębego (Płaskorzeźba zXII w.)

Harald Sinozęby (duń. Harald Blåtand) (ur. ok. 911 – zm. 1 listopada 987 w Wolinie) – królDanii w latach 958-987 i Norwegii w latach 974-985, syn Gorma Starego i Tyry, ojciec Swena Widłobrodego.

Harald Sinozęby wprowadził do Danii chrześcijaństwo przyjmując chrzest około roku 965. Legenda mówi, że gdy wahał się, kto jest silniejszym bogiem – Odyn czy Chrystus – przekonał go kapłan niemiecki Poppo demonstrując przeniesienie rozpalonego do białości kawałka żelaza gołą ręką.

W 956 Harald zaangażował się w sprawy wewnętrzne Norwegii, początkowo jako obrońca swej siostry Gunhildy (owdowiałej po wygnanym norweskim królu Eryku Krwawym Toporze), później już z zamiarem przejęcia terytorium norweskiego. Udało mu się to, zapanował w południowej części Norwegii, natomiast część północną oddał (nie zrzekając się nad nią zwierzchnictwa) możnemu norweskiemu jarlowi Håkonowi. Król wspomagał też księciaNormandii Ryszarda I Nieustraszonego w walce z królem Francji Ludwikiem IV Zamorskim.

Istotnym aspektem polityki Haralda były próby uniezależnienia się od Niemiec. W tym celu sprzymierzył się w latach 70. X wieku z Obodrytami - Harald za żonę wziął Tofę, córkę księcia obodryckiego Mściwoja. Harald planował zajęcie tzw. Haithabu, terenów położonych w Szlezwiku niegdyś będących pod kontrolą duńską. Jednak wojna z Niemcami skończyła się dla Duńczyków niepomyślnie; w 974 cesarz niemiecki Otton II zajął południową Jutlandię. Później Sinozęby popierał Słowian Połabskich podczas wielkiego powstania, które wybuchło w 983 roku. Również stosunki z Håkonem w Norwegii nie rozwijały się korzystnie – odmówił on przyjęcia chrześcijaństwa i zerwał stosunki z Danią.

Sytuacja ta, w połączeniu z nawrotem poprzedniej wiary w Danii, bardzo osłabiła pozycję Haralda. Już w 980 – za życia ojca – królem ogłosił się syn Sinozębego, Swen Widłobrody. Po nasileniu się tego konfliktu, podsycanego przez wychowawcę Swena, poganina Palnatoke, ranny Harald zbiegł do Jomsborga, gdzie wkrótce zmarł od odniesionych ran (Gesta Cnutonis, Adam z Bremy, Agrip).

W trakcie swego panowania dbał również o rozwój państwa poprzez wspieranie dużych projektów budowlanych. W Jelling, gdzie pod kopcem pochowani byli jego rodzice, wzniósł bogato zdobiony kamień runiczny, będący pierwszym świadectwem chrystianizacji Danii i zbudował tamże kościół do którego przeniósł zwłoki ojca. Zbudował również cztery potężne twierdze dla obrony terytorium swego królestwa. Wznosił kościoły (najbardziej znany w Roskilde) oraz mosty.

   Tak wiec slowianska krew jeszcze przed chrzescijanska zaraza skutecznie wspierala i liczyla sie w Europie. Po" przyjeciu" Chrystusa za boga  polacy stopniowo zmieniali sie. Narod wilkow stal sie narodem poboznych owieczek. Tak sie konczy postepowanie wbrew woili i zwyczajom praojcow. I wszystko to zasluga owczesnych rzadzacych wspieranych najemnikami niemieckimi.( jak donosza owczesni skrybowie ilekroc piastowski wladca mial klopoty z zaprowadzeniem pozadkow, pojawialy sie wojska niemieckie lub czeskie ).